4 Ekim 2010 Pazartesi
Komikler
Baldanadam maraşta babasının omuzlarına kadar uzun saçlı, top sakallı fotorafını görür tanıyamaz. "Burada çok farklı çıkmışsın" der. Aradan zaman geçer konu değişir. Baldanadam yüzünde hınzır bir gülümsemeyle babasına dönüp "Artık kız baba dicem sana" der ve herkesi koltuklarından düşürür :)
Maraştan dönüşte babanın bir kaç gün daha izni kalmıştır. Anne işe gider baba evde olduğu halde ilk gün yemek yapmayı unutur. Akşam anne geldiğinde çekirdek aile telaş kıyamet yemek hazırlar. Baldanadamda çok acıkır. Karnım gurulduyo çabuk pişsin diye bas bas bağırır. Ertesi akşam babişko yemek hazırlamıştır. Sakin sakin sofraya oturulur. Baldanadam durum değerlendimesine başlar. "Dün anne işteydi babişko evdeydi ama yemek yapmadı bizde öyle aç aç kaldık" der ve bu sefer de bizi sandalyelerimizden düşürür :)
Anne oğul yaklaşan boş metrobüsü görüp hızlanır. Anne yetişemeyeciğini düşününce kuzusunu kapıp koşturmaya başlar. Metrobüs şöförü artık kalkmıştır ama bizi görünce yavaşlar ve durur. Durum baldanadamın da gözünden kaçmamıştır. Koca otöbüsün bizim için durması belliki onu çok heyecanlandırır. "Bizi koşarken gördüğü için durduu, bizim için durduu" diye bağıra bağıra konuşup bu sefer de tüm metrobüs ahalisini güldürür:)
Annesi ayakakabı alışverişi yaparken bir ayakkabının tekini alır ve ayağına giyip dener. Ayakkabıyı tek gören baldanadam şaşırır. Görevli ablaya döner "Bu ayakkabı iki ayakkabı değilmi" diye sorar :)
Anne grip salgınından nasibi almış salya sümük yatmaktadır. Oluşa hastalığın bulaşıcı olduğu ve anneye yaklaşmaması tembihlenir. Tuvalette işini bitiren oluşa temizlik ekibi olarak hastada olsa yine anne yardıma gider. Fakat "popomu sen yıkamaa popoma bulaşırrr" sesiyle irkilir ve gülme krizine girer :)
Evimizin neşesi, annesinin paşası, sen çok yaşa, hep gül hep güldür...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
9 yorum:
sabah sabah cok güldüm melekcim ne güzel yazmışsın bende Ceylin'inkileri yazaymdiyorum ama aklımda tutamıyorum. masallah Ömer'e
Bence mutlaka yaz Bernacım çünkü zaman geçince unutuluyor söz uçar yazı kalır. Çocuklar büyüyünce bu sayfaları okur okur güleriz nasibse :)
selam, bende çok unuttum yazamadım bir çoğunu:)ama geri döndüm bloğa nasipse yazacağım artık..
en çok da telaşlı zamalarda enteresan durumlar ortaya çıkıyor
Esracım tekrar başlamana sevindim. İşi bıraktın galiba bende tekrar başladım...
:)))çok güldüm gerçekten.Maşallah baldanadama...
baldanömer istanbuldan ankarayı bile güldürdü.. helal sana:))
Teşekkürler Sevilaycım
Mihlicim sen bloğu ihmal ediyorsun sende yaz Alinin komiklerinide bizde gülelim :)
Çok şeker:)
Yerim ben onu:)
Bende gülsimayı yerimmm :)
Yorum Gönder