Sendromlu günlerimiz doludizgin devam ediyor. Minik kuzum büyüme sürecinin bu zorlu döneminde kendiyle birlikte sabrımıda büyütüyor. İşte size 2 yaş sendromu mazlaraları:
-Yemek istemediği şeyleri yerlere savurmak (tabak ve kaşık dahil)
-Günde 20 kere boşalttığı mutfak çekmecesinden aldıklarını evin muftelif yerlerine saklamak.
-Eline geçen şeyleri duvarlara,dolaplara,yerlere vurarak müzik yaptığını idda etmek.
-Bez bağlatmamak, üst baş değiştirtmemek, ben arkamı döndüğümde kaçmak, yakaladığımda çırpınmak.
-Yollarda kucakta gitmek için bağırmak yere bırakırsam kemiksiz taklidi yaparak yere yığılmak.
-Eğer kucakta değilse önceden mimlediği dükkanlara dalmak. Koşup aldığımızda dükkan sahibine "dönerken" demek. Dönerken uğrıcaz manasında...
-Sokakta kucaktan inmek istemeyen kuzu markete girince kişilik değiştirip kucakta veya market arabasında durmamak. Zorla koyarsan ayağa kalkıp kendini aşağı atmakla tehtid etmek.
-Küçük market arabasını kapıp rafların arasında kendi iterek gezmek, anneyi beklememek. İşine gelen şeyleri sepete doldurmak geri koy diyince maraza çıkartmak.
-Gizli gizli ve sessizce boya kalemleriyle parkelere sanat eserleri çizmek. Sonrasında sırıtarak ben bişey yaptım diyerek haber vermek.
-Nar tanelerini ağzından yere boşaltıp üstüne(bilerek) basarak halıya renk katmak.
-Yemek istemediği zaman mandalinaların suyunu eliyle sıkmak.
-Uyumadan önce kitap okunduğunda "bi tane daha lütfen" diye yalvarmak. O bir tanelerin hiç sonu gelmemesi. Bu son deyince önce tamam diyip kabul etmek, bitince "son değil son değil" diye sırıtmak.
-Uyumak üzere yatağına yatırıldığında yastık yorgan hatta çarşafı dahi sökerek yataktan dışarı atmak.
-Uykusuzluktan artık çıldırmış haliyle uyumıcam diye ağlamak çırpınmak. ( 23 aylık insan evladı gece 11 civarında uyuyor sabah 7 yi sektirmiyor ve öğlen uykusunu reddediyor)
-Vs,vs...
Uyku problemimizin haricindekiler daha az şiddetlede olsa hep var olan yaramazlıklarıydı ama bu uykuyu reddetme durumu hem onu zıvanadan çıkarıyor hem bana dinlenme molası bırakmadığı için çok yorucu oluyor. Bebekliğinden beri hiç bir zaman istemediği halde ağlasa bile zorla uyutmak gibi bişey yapmadım. Sallanma alışkanlığı yok. Yatağında biz ona ninni söylerken yada masal anlatırken uyuyor (du) ve tabi son günlere kadar emzik yardımcımızdı. Emziği kolaylıkta bıraktığını düşünsemde son 3 günki uykuya karşı hırçınlığının emziksizlikle ilgili olabileceğini düşünüyorum. Zamanla eski uyku düzenimize geri dönebilmeyi umuyorum. Bunca olumsuzluğun yanında yinede evimizi neşeye boğmayı başarıyor. Mesela geçen gün bana "canım annem" dedi. Şarkıda duymuş...
11 yorum:
Bizim sendromada az kalmış belli ki :)) bende emzikten sonra uyku problemi kesin yaşarız diye düşünüyorum çünkü uykuya geçiş olarak emziği kullanıyor ne yaparız bilmem yani..
Ama o son cümle de herşeye bedel diimi??
bez bağlatmama ve üst değiştirmeme bizde de var.o kadar yoruyor ki,altını ıslattığı zaman karnıma ağrılar giriyor resmen:)
Melike mcbur böyle bir süreç geçirilecek. Ne kadar geç bırakırsa o kadar çok bağlanır diye düşünüyorum. Ve evet o son cümle herşeye değer :)
Başak bezden kurtuldukları günü de görürüz inşallah
Suinci hele o uykudan uyanınca kızarmış yanakları yokmu. Yemede yanında yat...
Eyvah!!!Çoğu bizde de var, bezlenmeyi hiiçç istemiyor, en sonunda bir külot geçireceğim sanrım az kaldı :=) Kolay Gelsin Canım Sana.
Hepsi mi ayni olur. Ne zaman bitecek bunlar. İmdaaaaat
Sağol güneşcim hepimize kolay gelsin diyeyim bari bu bızdıklar hep aynılar
Umur bende sabırsızlıkla bekliyorum. Bir saatlik cebelleşme sonucu az önce uyuttum sıpayı.İçimden ya sabır çeke çeke bir hal oldum...
Anlatırken.. uzaktan sızı ızler gıbı hıssettım kendımı :)) bu sendrom gececek annesı..arkadan 3 -4-5 yaş sendromları gelecek :) saglıklı ve mutlu olsunlar da bız her turlu sendromu atlatırız ınsallah :)
Sevgıler..
Doğa sendromlara alışsan iyi edersin diyorsun yani :) dediğin gibi mutlu olsunlar yeterki...
Yorum Gönder