4 Ekim 2010 Pazartesi

Arıza Ömer


Ömer genel anlamda uyumlu bir çocuk sayılır. İsteklerinde çılgınca bir inat içinde olmaz, muhakkak bir orta yol bulur bir şekilde anlaşırız. Yanlız bu cumartesi günü bu pazarlık uzlaşması yöntemi hiç bir işe yaramadı. Güne güzel başlamıştık. Alışveriş yaptık, kuşları besledi(k). Öğlene kadar neşe içerisindeydi. Tezgahtar abilere, ablalara bişeyle sorup durdu, kuşları kovaladı. İlk arıza belirtileri acıktım diyip her lokantaya girmeye çalışmasıyla başladı. Karnını doyurup eve dönmek için kalktığımızda bu seferde yürümicem diye tutturdu. Şişlinin orta yerinde yürümemek için emekleyerek gezen benim oğlumdu. Müdahale etmek isteyen amcaya sanane diye bağırdı. O kadar şaşkındımki bakakalmakla yetindim aralarındaki konuşmaya. Eve dönene kadar bir iki ağlama krizine daha girdi kucağa gelmek için. Evde de uyumamak için ağladı durdu, hatta bir anda sesi kesildiğinde şaşırdım meğer sızıp kalmış ağlarken.

Uyandığında bir krize hazırlıklıydım çünkü acıkacağını düşündüğümden pizzayı onu beklemeden hazırlamıştım. Normalde pizzayı birlikte yapıyoruz ve yumuşak malzemeleri kahvaltı bıçağıyla kesmesine izin verdiğim için pizza yapmayı çok seviyor. Tahmin ettiğim gibi oldu ve bir posta pizzayı ben yapacaktım diye ağladı. Sonra sofrada olabilecek her şeye ağlamak için bahane buldu hatta bir ara çığlık atmaya başladı. Biz iki şaşkın durumun normal olmadığının farkında suyuna gitmeye şalıştık ve sakinleşmesini bekledik. Karnı doydukça gözü biraz açıldı ve çok şükür normal haline döndü.

Durum değerlendirmesi yapınca uykudan önceki huysuzluğu uyku saatinin geçmesine uyandıktan sonrakinide açlığa ve ikindi keraatinde uyumaya bağladık ama ömer rutinine çok bağlı bir çocuk değil normalde. 2 yaş dönemi denilen zaman diliminde bile böyle bir kriz günü yaşamamıştık umarım bu durum düne özel bir durum olarak kalır ve ara ara duyduğum 3 yaş sendromu gibi bir döneme girmeyiz. Herkese iyi haftalar

2 yorum:

Berna dedi ki...

Melekcim ne sendromları biter nede mazeretleri. hep bir sebep buluyorlar bu bücürler. Neyseki sonunda yatışmış. Bu yaşlarda yürümemek için diretmek dönemsel birsey demekki bizimkide keske bana kanguru alsaydık gibi laflar ediyo sanki ömrü hayatında hep kanguruyla taşınmış gibi :)

meldi dedi ki...

Ahah yerim ben o kangurucuyu. Ömerde yürümeye nazlanıyor ara ara ama cumartesi günki durum artık abartıydı. umarım bir daha yaşamayız

Yorum Gönder

free html visitor counters
Blog Widget by LinkWithin
 
Copyright 2009 Baldanadam