Bu haftasonu şu emzikten bir kurtulalım dedik. Cuma akşamından emziği hurdacının gelip aldığını baldanadama bildirdik. (Baldanadam geçen çarşamba ilk defa bir hurdacı görmüştü ve eski bir bisikletin ona verildiğini birlikte izlemiştik. Bende bir yandan hurdacının evimizdeki eski eşyaları aldığını ona anlatmıştım)
O akşam biraz geç de olsa emzik istemeden uyudu. Bu bizi ertesi gün için ümitlendirmişti. Sabah oyun gurubu buluşmamıza gittik. Yollarda gezdik, parka uğradık. Eve geldiğimizde saat 14:30'u bulmuştu. İyice yorulan baldanadamın kolaylıkla uyuyacağını düşünmüştüm. Biraz mama yedikten sonra. Hadi artık uyuyalım dedim. Zaten gözündende uyku akıyordu ama bu sefer emziği istemeye başladı. Uykusuzluk, yorgunluk eklenince iyice laçkalaşan sinirleri ile bir anne bir baba bir emme diye bağırıp ağlamaya başladı :( biraz battaniyede sallayalım teklifime babişko önce itiraz etsede kuzunun bağrış çığrışlarına dayanamayarak kabul etti. Çok yorgun olduğu için hemen uyuyacağını sanmıştım. Ama oda ne kuzu battaniyede gülücükler saçıp bizi de güldürmek için oyunlar yapmaya başladı. Sallamayı kesince de çılgın gibi ağlamaya başladı yine. Baktık olacak gibi değil uyutmayalım dışarı çıkalım dedik akşam iyice uykusuz olacağı için sızıp kalır herhalde diye düşündük.
Dışarıda sakinleşti iyice, normal haline döndü. Uykusu da açıldı. Gel gelelim akşama doğru sinirer yine tavan yaptı. Artık uykusuzluğa dayanacak hali kalmamıştı. İkinci uyutma denemesi ilkini mumla arattı bize. Ben artık su koyuverdim. Daha 18 aylık, hem zaten sadece uyumak için takıyor, yeterli araştırma yapmadım, park yatağı burda olsa en azından sallardık, biraz daha erteleyelim daha hazırlıklı başlayalım telkinlerime kuzunun çığlıkları karışınca babişkoda ikna oldu. Hurdacı geri getirmiş dedik verdik emmesini. Uyudu hemen tabi hemde akşam yemeği yemeden.
İlk denememiz böylelikle hüsranla sonuçlandı malesef. Bu konuda gerçekten biraz daha araştırma yapmalıyım. Umarım hem onu hem bizi üzmeyen bir yöntem bulabilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder